اختلال بی ثباتی عاطفی (Pseudobulbar affect) و فیلم “جوکر” (Joker)
در فیلم “جوکر” (۲۰۱۹)، “واکین فینیکس“، نقش اصلی فیلم به اختلال بی ثباتی عاطفی (Pseudobulbar affect) دچار است و در مواقعی که کنترل خود را از دست می‌دهد، به گونه ای هیستریک می‌خندد.
وی در نقش ” آرتور” به همراه مادر خود در شهر گاتهام زندگی می‌کند و به عنوان دلقک در مهمانی‌های مختلف ظاهر شده و خرج خود را اینگونه درمی‌آورد. او در میان ثروتمندان بی غل وغش نیز ابزاری برای خوشگذرانی و خنده های تحقیر آمیزشان است.
گاتهام با جرم و جنایت‌های سازمان‌یافته مواجه شده و فقر و بیکاری مردم شهر از جمله آرتور را آزار می‌دهد. او در این شهر بی در و پیکر که فساد عضوی لاینفک از آن به شمار می رود، قصد ترویج مهربانی را دارد و در این راه به هر روشی متوسل می شود اما مشکلات روانی اش باعث شده تا همواره عقب بماند و یا مورد خشونت مردم قرار بگیرد.
آرتور نوشته ای در دست خود دارد که بر روی آن نوشته شده ” از خنده‌های من ناراحت نشوید، من بیمارم “. این نوشته به وضوح نشان می دهد که او قصد اثبات روح مهربان خود به اهالی شهرش را دارد اما واکنش مردم در مقابل فردی که نتوانسته زندگی عادی داشته باشد همواره خشن و ناراحت کننده است.
او در حین قتل‌عام و ناآرامی‌ها در سراسر گاتهام بالای ماشینی می‌ایستد و با تشویق مردم می‌رقصد و با خون روی صورتش علامت لبخندی را می‌کشد.
فیلم به خوبی توانسته اتفاقات گاتهام سیتی را به جهان کنونی ارتباط دهد و به تماشاگر این موضوع را یادآوری کند که تا چه حد در شکل گیری بحران های جامعه و رشد افرادی مانند جوکر تاثیر مستقیم داشته اند.
این فیلم دنیایی را به تصویر می کشد که در آن یک دلقک مهربان را با تمامی خصوصیات شخصیتی اش که شوخ طبعی است، به یک جنایتکاری بی رحم تبدیل می کند که برای آرامش روح خود از رقم زدن هیچ جنایتی دریغ نمی کند.
اما بی ثباتی عاطفی (Pseudobulbar affect) چیست؟
بی ثباتی عاطفی (PBA) یک اختلال عصب شناختی و یا نورولوژیکی است که احساسات را بعد از یک آسیب مغزی تروماتیک و یا آسیب به بخشی از مغز که عواطف را کنترل می‌کند، تحت تأثیر قرار می‌دهد که با گریه کردن بی‌اختیار و یا گریه یا خندهٔ غیرقابل کنترل یا دیگر ظواهر عاطفی نمود پیدا می‌کند.
نشانه اساسی این اختلال فوران احساسات با گریه یا خندهٔ اغراق‌شده یا نامتناسب با خلق فرد است، خنده یا گریه‌ای که بی‌اختیار و کنترل‌نشدنی است، خنده نیز اغلب تبدیل به گریه می‌شود.
در بیماری بی ثباتی عاطفی، گریه نشانهٔ شایع تری است تا خنده. گریه یا خنده فرد مبتلا می‌تواند چندین دقیقه ادامه پیدا کند. مثلا فرد ممکن است به جوکی بی‌مزه بی‌اختیار بخندد؛ یا در موقعیت‌هایی که برای دیگران آن‌‌چنان خنده‌دار یا غمناک نیست، بخندد یا گریه کند.
این اختلال معمولا در کسانی بروز می‌کند که به مشکلات عصب‌شناختی یا جراحات خاصی مانند موارد زیر دچارند:
• سکته مغزی.
• اسکلروز جانبی آمیوتروفیک . (ALS)
• اسکلروسیس چندگانه یا (MS)
• آسیب شدید مغزی.
• بیماری آلزایمر.
• بیماری پارکینسون.
علائم شدید بی ثباتی عاطفی می‌تواند باعث شرم‌زدگی، انزوای اجتماعی، اضطراب و افسردگی در مبتلایان شود.
این اختلال معمولا با افسردگی، اختلال دو‌قطبی، اضطراب فراگیر، اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت و صرع اشتباه گرفته می‌شود.
