فیلم «آگورا» (Agora) ساخته «آلخاندرو آمنابار» کارگردان خردمند و معناگرای اسپانیایی 
درباره سرگذشت «هیپاتیا» (Hypatia)، بانوی منجم، فیلسوف و ریاضی‌دانی است که در قرن چهارم در اسکندریه مصر که تحت حاکمیت روم بود می‌زیسته است.
از او به عنوانِ یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین اندیشمندان نوافلاطونی و نخستین ریاضی‌دان زن و آخرین کتاب‌دار کتابخانه اسکندریه یاد می‌شود. بهره هوشی او را بین «۱۷۰» تا «۲۱۰» تخمین زده اند.
او نماد یکی از جان باختگان مسیر دانش و خردورزی بود که به دست رهروان ابلیس مرگ و جهالت و نابخردان مذهبی کشته شد.
پژوهش ها و علومی که هیپاتیا بر روی آن‌ها کار می‌کرد، خصوصا آموزه های او برای ترغیب زنان به دانش افزایی و علم آموزی از دید روحانیون برای مردم مضر و گمراه کننده تلقی شد و در نهایت توسط «سیریل» اسقف شهر اسکندریه متهم به جادوگری و توطئه علیه مسیحیت شد و با تحریک وی، عده ای از مردم جاهل خشمگین او را کشان کشان با گیسوانش بر زمین کشیدند
و به سمت کلیسای خفقان و تعصبات کور مذهبی بردند، آنجا برهنه اش کردند، پوست تنش را کندند؛ گوشت بدنش را تراشیدند و از استخوان جدا کردند و تکه‌تکه کردند و تکه‌های آن را در کوچه‌های اسکندریه به هر سو گرداندند و آنگاه سوزاندند و مراقب بودند تا هیچ‌کس خاکسترش را مطالبه نکند. سپس خاکستر را در رودخانه ریختند و سرود خواندند و آواز شادمانی سر دادند. حال آنکه او پیشتر به دانش آموزانش گفته بود که من بر سر باورهای خویش محکم ایستاده ام، حتی اگر بندبندم را نیز از هم بگسلند، لحظه ای سنگر دانش را رها نخواهم کرد.
و اینگونه مرگ دلخراش این بانوی خردمند، فصل تاریک دیگری از چهره سیاه پیروان جهالت و بی خردی و خرافات در تاریخ را ثبت کرد.
او دختر خورشید و فرزند زمین لقب گرفت و در قرن بیستم به عنوان نماد حقوق زنان و چهره‌ای پیشرو در جنبش زنان مطرح شد.
