اگر روزی قرار باشد فیلم هایی را در ژانر بازنمایی مفهوم «زن، زندگی، آزادی» و پدیده های شوم «زن ستیزی» و «زن آزاری» انتخاب کنیم و به چالش بکشیم، بی تردید یکی از شاخص ترین آنها فیلم «سن اومر» (Saint Omer) به کارگردانی «آلیس دیوپ» (Alice Diop) است. وی در سال ۱۹۷۹ از والدین سنگالی در حومه پاریس به دنیا آمد و پس از تحصیل در دو رشته تاریخ و جامعه شناسی تصویری، تحصیلات خود را در «دانشگاه سوربن» ادامه داد.
«آلیس دیوپ» کارگردان فیلم «سن اومر»
او برای ساخت این فیلم، از یک واقعه بسیار تکان دهنده که در سال «دو هزار و سیزده» در فرانسه اتفاق افتاده بود الهام گرفت و داستان خود را حول جلسات محاکمه قضایی زنی افریقایی تبار به نام «لارنس کولی» طراحی کرد که باعث مرگ فرزند پانزده ماهه خود شده است.
«لارنس کولی» یک دانشجوی مهاجر سنگالی است که به دلیل وضعیت نامناسب معیشتی به عنوان مستخدمه نزد یک مرد مسن فرانسوی از طبقه ای مرفه مشغول به کار می شود و روزی از آن مرد باردار می‌شود، اما آن مرد، ماجرای داشتن این فرزند را از خانواده خود به شدت پنهان می کند و مستخدمه را مجبور به ترک آن جا می کند و جای محقری را برای او تدارک می بیند تا به دور چشم دیگران و در انزوای کامل زندگی سخت و طاقت فرسای خودش و فرزندش را ادامه دهد.
این فیلم به نوعی تم و محتوای خودش را از اسطوره «مدوسا» (Medusa) یا افسانه فرزند کشی یونان باستان وام گرفته است، که امروزه تصویر نفرین‌شده «مدوسا» به‌عنوان نماد یکی از مشهورترین برندهای جهان، یعنی شرکت «ورساچه» (Versace) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
علاوه بر این، نقاشی و مجسمه‌های بسیاری از مدوسا در طول تاریخ ساخته شده‌اند و تصویر او در بسیاری از تبلیغات نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
