اختلال وسواس کندن پوست و فیلم قوی سیاه

اختلال وسواس کندن پوست یا دِرماتیلومِیْنیا (Dermatillomania) اختلالی است که در آن فرد، به‌طور مکرر پوست بدن خود (معمولاً پوست خشک شده روی زخم ها) را می‌کند و باعث آسیب رساندن به پوست خود می‌شود.
نتایج تحقیقات در این زمینه به این موضوع اشاره می‌کند که که کندن مکرر پوست بیشتر به یک رفتار مکرر بدنی – رفتاری که در آن، فرد، کاری را پیوسته تکرار می‌کند – شباهت دارد ولی دیگر تحقیقات در این زمینه، استدلال می‌کنند که این اختلال به دلیل برخی از حالات، بیشتر به اختلال استفاده از مواد – چه دارویی چه مخدر – شباهت دارد که فرد در آن به چیزی خاص اعتیاد پیدا می‌کند. دو راه اصلی برای درمان این اختلال وجود دارد که یکی درمان دارویی و دیگری مداخله رفتاری است. کندن پوست سر، مخصوصا سر خشک شوره، میتواند باعث ماندن رد زحم در سر باشد و همچنین باعث ریزش مو در ناحیه زخم باشد.
تشخیص اختلال:
کندن مکرر پوست که به ضایعات پوستی منجر می‌شود. این افراد پوست صورت، دست یا بازو را بیش از سایر نواحی بدن می‌کنند و اعضای بدن خود را دچار ضایعه می نمایند. همچنین این افراد پوست سالم، پوست ناهموار، جوش یا پینه یا زخم‌های ناشی از کندن‌های قبلی را نیز می‌کنند. فرد مبتلا این کار را با استفاده از ناخن، موچین، سنجاق ته گرد یا اشیای نوک تیز انجام می‌دهد و در برخی موارد با فشردن و مالیدن و گاز گرفتن پوست خود را می‌کند. این رفتار چند ساعت در روز انجام می‌شود و ماه‌ها یا سال‌ها ادامه می یابد.
افرادی که گرفتار این اختلال هستند، روزانه دست کم یک ساعت صرف پوست کندن، فکر کردن به آن و مقاومت در برابر میل به پوست کندن می‌کنند. این اختلال در بیست و پنج درصد جمعیت به چشم می خورد و زنان چند برابر بیشتر از مردان به این اختلال مبتلا هستند. شروع آن معمولاً در دوره نوجوانی و همراه با آغاز بلوغ یا پس از آن است و غالباً با یک مشکل پوستی مانند آکنه یا جوش شروع می‌شود.
مرور تاریخچه اختلال‌های روانی حاکی از این است که در بیست سال پیش اختلال پوست کنی نسبت به سایر اختلالات شایع روانشناختی کمتر مورد توجه تخصصی و بالینی بوده‌ است. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد که این اختلال از شیوع بالایی بر خوردار است.
این اختلال معمولاً با اختلال‌های دیگری مانند وسواس فکری عملی، وسواس موکنی (اختلال کندن مو) و نیز اختلال افسردگی شدید همراه است. اختلال وسواس کندن پوست یا بر حسب برخی متون ناخن کشی، با خراش دادن و کندن مداوم پوست مشخص می‌شود که منجر به آشفتگی و اختلال در عملکرد فرد می‌شود.

فیلم قوی سیاه (Black Swan)

فیلم قوی سیاه روایتگر ماجرای زندگی ” نینا سیرز ” (ناتالی پورتمن) دختری است که همه دوران کودکی و نوجوانی خود را به فراگیری و تمرین ممتد رقص باله گذرانیده است. نینا به عنوان یک بالرین حرفه‌ای و ستاره یک شرکت معتبر، در تلاش برای به‌دست آوردن نقش اول باله معروف دریاچه قو اثر چایکوفسکی است.
نینا در طول فیلم با خاراندن پشت خود مشکل دارد، این اختلالی است که به آن اختلال وسواس کندن پوست می‌گویند. او همچنین از توهمات بصری مربوط به فیگورهای شخصی و غیره رنج می برد و نشانه هایی از یک اختلال اضطرابی را همراه با رفتارهای وسواسی جبری، همچنین رفتارهای خود آزارگرایانه (مازوخیستیک) و برخی نشانه‌های اختلال خوردن را از خودش نشان می‌دهد. از طرف دیگر مادرش اریکا با نقش‌آفرینی (باربارا هرشی) یک شخصیت خودشیفته است و مادری است بیش از حد مراقب که آرزو دارد دخترش به موفقیتی دست یابد که خودش به آن نرسیده ‌است.